tuczysz
pustymi słowami
drżysz
gdy ciepły wiatr
owija twoje nagie ciało
napełniasz powieki
otchłanią przeszłości
a rany dociskasz
ciężarem wspomnień
gdy krwawią
nie czujesz
teraźniejszości
odbijasz się od powierzchni
by dotknąć dna
zamierasz
wiersz napisany po pierwszym zetknięciu z twórczością Marty Zgierskiej
(więcej o jej fotografiach przeczytasz w tekście “Czy fotografie mogą odczuwać emocje? - czyli o cyklu zdjęć autorstwa Marty Zgierskiej”)