Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility
dwie jaskółki | kwartalnik

Wyszliśmy z tego!

Twory
Ponura jesień nastała
Smutek i pogoda szarawa
Nie szeleszcząca, nie złota
I dni wszystkie, jak suchych gałęzi martwota

Potem wcale inaczej nie było...
Szaleńcze marzenie wszystko rozmyło
Po niej nadciągnęła prawdziwej grozy chwila
Ni to biała, ni to śnieżna zima

Ale wyszliśmy już z tego!
Już głowa przewietrzona słońcem na całego
Już jasność widać wśród najciemniejszych cieni
Już myśli w głowie mienią się w zieleni

Spójrzmy w niebo błękitne
Dwie jaskółki fruwają zwinnie
Nawet pod nogami widzę małego robaka
To już na pewno wiosny oznaka!