Terion – położona na odległym krańcu miasta kraina, słynie z rajskich ogrodów i kwiecistych łąk. Nim jeszcze oczy przybysza przemierzającego granicę ujrzą pierwsze budowle, dostrzeże on bujne zarośla porastające te ziemie. Zamieszkujący je lud, choć szlachetny i obyczajny, po wielokroć dowodził swej waleczności i odwagi. Dając wyraz ufności i podążając naprzód, wkrótce ujrzymy w gęstwinie wyłaniającą się nieregularnie wąską ścieżkę. Wiedzie ona do położonej na wzniesieniu Świątyni Wypoczynku. Rozłożysty gmach zdobiony ornamentami i okalany zieleńcem. Wewnątrz mieści łaźnie oraz salę do ćwiczeń. Tam mieszkańcy zażywają kąpieli i oddają się chwilom wytchnienia. Wokół Świątyni zaś stoją budynki, w których ludność Terion poświęca się pracy. Budowla obszerna, nieproporcjonalna i wysunięta na północ, to Centrum Turystyki i Ochrony Przyrody. Wnętrze z rysującym się, tłocznym korytarzem wygląda niedbale, jednakże pracujący tam mieszkańcy pełnią niebagatelną rolę. Ich powinnością jest planowanie wypraw między krainami, pieczołowicie strzegąc walorów przyrodniczych miasta.
Zmierzając ku dziedzińcowi, usłyszeć można gwar dochodzący z pobliskiego budynku. To odziani w jaskrawe stroje pracownicy Zakładu Pomiarów, wyruszający na badania terenowe. Mijając ich, trzeba zachować szczególną ostrożność, gdyż choć życzliwi, doskonale władają niebezpiecznymi przyrządami. Nieopodal Zakładu Pomiarów dostrzec możemy urokliwy ogród, na skraju, którego znajduje się jezioro. Przestrzeń ta od wieków służy licznym przedstawieniom teatralnym, świątecznym obchodom oraz prowadzeniu wykładów z hydrologii. Czuwa nad nią Zespół Badawczy, który na cześć Bóstwa Oze, wokół swej siedziby wzniósł niebosiężne wiatraki. To z nich oraz z jeziora pozyskiwana jest energia zasilająca całe Terion.